Yıllardır emeklik nedeniyle meslekten uzak kalmış olmak,
beyni ve ruhu dinlendirmek amacıyla
eski günlerde edinilmiş kazanımları
zaman zaman kullanmayı engellemiyor.
Bu nedenle kara kalemimden ve resim kâğıtlarımdan ayrılmadım.
Üstelik üzüntü veren durumlardan,
karamsar bir hava içinde boğulur gibi olmaktan
bir nebze uzak kalmak için de eşsiz bir ilâç bulmuş oluyorum.
Hâl böyle olunca ata topraklarını da çizmemek olur mu?
İşte benim gözümden ve kalemimin ucundan
Yanya saat kulesi.
Yıllarca onun önünden geçmiş,
başını kaldırıp bakarak zamanı öğrenmek istemiş,
belki altında birilerini beklemiş
ecdâdımızın ruhları şâd olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder