Değerli dostlar;
Ben de artık yaşlılar arasında yerimi aldım. Doğumum 1946 Mayıs. Haydi canım canavar gibisin diyen arkadaşlarıma dışı sizi yakar içi beni diyorum. Ama yaşla bir şeyi idrak ettim. Anladım ki, bu seviyeden sonra anılar en güzel ilâçmış. Annem ve ninem gözümün önünden gitmiyor. Nur içinde yatsınlar, sesleri sanki kulağımda. "Paşa mu" diye sesleniyor ninem ya da ikisinin ben veya babam anlamasın diye aralarında Yanyotika konuştuklarını duyuyorum, bakıyorum yoklar... diyorum ki beni anıyorlar.
Sadece ben mi böyleyim? Mümkün olamaz, hepimiz böyleyiz, eminim. Peki, neden bizler buluşarak, sohbet ederek, yâd ederek, anılarımızı paylaşarak, bir sofranın çevresinde iki lokmanın belini kırarak onları canlandırmıyoruz?
27 Nisan'da bunu yapalım kararı verdik. Ne yazık ki, bugün beni arayan ve bir arada olalım diye çırpınan Asım Renda kardeşimizin kederli ve şaşkın sesi "Galiba kimse gelmeyecek bu neden böyle?" demez mi, hüzünlendim. Hakikaten! Neden böyle oluyor?
Haydi dostlar! Ecdadımız yardımsız ve ümitsiz 5.5 ay dayandı düşmana. Yanya savunması dillere destan oldu. Biz de küçük bir gayret göstererek toplanıp güler yüzlerimizi ve sözlerimizi paylaşamaz mıyız?
Renda telefonlarınızı bekliyor kayıt için.
Sevgilerimle,
Bülent
Ben de artık yaşlılar arasında yerimi aldım. Doğumum 1946 Mayıs. Haydi canım canavar gibisin diyen arkadaşlarıma dışı sizi yakar içi beni diyorum. Ama yaşla bir şeyi idrak ettim. Anladım ki, bu seviyeden sonra anılar en güzel ilâçmış. Annem ve ninem gözümün önünden gitmiyor. Nur içinde yatsınlar, sesleri sanki kulağımda. "Paşa mu" diye sesleniyor ninem ya da ikisinin ben veya babam anlamasın diye aralarında Yanyotika konuştuklarını duyuyorum, bakıyorum yoklar... diyorum ki beni anıyorlar.
Sadece ben mi böyleyim? Mümkün olamaz, hepimiz böyleyiz, eminim. Peki, neden bizler buluşarak, sohbet ederek, yâd ederek, anılarımızı paylaşarak, bir sofranın çevresinde iki lokmanın belini kırarak onları canlandırmıyoruz?
27 Nisan'da bunu yapalım kararı verdik. Ne yazık ki, bugün beni arayan ve bir arada olalım diye çırpınan Asım Renda kardeşimizin kederli ve şaşkın sesi "Galiba kimse gelmeyecek bu neden böyle?" demez mi, hüzünlendim. Hakikaten! Neden böyle oluyor?
Haydi dostlar! Ecdadımız yardımsız ve ümitsiz 5.5 ay dayandı düşmana. Yanya savunması dillere destan oldu. Biz de küçük bir gayret göstererek toplanıp güler yüzlerimizi ve sözlerimizi paylaşamaz mıyız?
Renda telefonlarınızı bekliyor kayıt için.
Sevgilerimle,
Bülent
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder