BU BLOG’UN MUTLULUK YARATAN BAŞARISI

Blog’um ve onunla gelen dostlarım son birkaç gün içinde gerçekleşen ve tam anlamıyla dünya ne kadar küçükmüş dedirten bir ilişkinin tesisine neden oldu.

Burada her zaman sitayişle bahsettiğim Yanya Üniversitesi’nden Prof. Dr. Yorgos Nikolau ile yıllara varan dostluğum devam ederken, blog sayesinde benimle temasa geçen başka bir kişi, Dimitris Liakakos ile kısa bir süredir yazışmaya başladık. Yorgos da Dimitris de benim gibi – ve neredeyse hepimiz gibi -  ikinci nesil Lozan mübadili. Ailesi Manisalı. Hem de çok iyi bildiğim Koldere köyünden. Bir yazışmada ona Yanya’daki dostlarımın adlarını yazdım. Onlardan başlıcası olan Prof. Dr. Nikolau ile akraba değiller miymiş ! Üstelik birbirlerini yıllardır görmeyen, nerede ikamet ettiklerini bilmeyen iki yakın akraba. Blog’um ve kurduğum dostluklar ve çağdaş iletişim ağı sayesinde birbirlerine kavuşacaklar. O an gelene kadar telefonla haberleşiyorlar. Biri bana “Sen kayıp aileleri birleştiren sanal Kızılay oldun” derken diğeri de “Sen WEB dünyasının Sherlok Holmes’usun” diye yazdı. Halbuki her şey kendiliğinden oldu. Bakalım gelecek günler daha neler getirecek. Ne kadar mutlu olduğumu anlatamam. Buna iletişim çağının ve dostluğa değer vermenin zaferi diyebiliriz.

Koldere/Manisalı mübadil ailesinin Yunanistan'daki ikinci nesil mübadil oğlu

DİMİTRİS LİAKAKOS