Rumeli'ni kaybettik yıllar önce. Ancak pek çoğumuzun gönlü kaldı oralarda. Kahramanca savunulan kalelerimizden geriye anıları kaldı. Bu kalelerden biri, savunmasıyla tarihe şerefle adını yazdırmış olan Yanya kentidir. 95 senedir bizim değil. Artık, Yunanistan'ın Epir bölgesinin en şirin kentidir. Küçüktür, sâkindir, çok sevimlidir, şaşırılacak kadar Türk şehridir. Mübadele Yanyalı Türkleri de vurunca, 1456'dan beri o güzel beldede yaşamış olan ailem de bir daha dönmemek üzere Anadolu'ya göçtü. Ben 2. nesilim. Yıllarca beraber yaşadığım anneannem Zeliha Yenitar 1897'de, 2005'te yitirdiğim annem de 1919'da orada doğdular. Dile kolay; neredeyse 500 yıl yaşadıkları vatan belledikleri Yanya'yı ilelebed terk ettiler. Ben gittim ve gördüm. Döndüğümde "Yanya'nın Gözyaşları" adlı kitabımı yazdım. Hiç yabancılık çekmedim. Çok iyi karşılandım. Ünlü savunmanın komutanı Esat Bülkat Paşa ile aynı aileden olduğumu söylediğimde saygıyla karşılandım.Bu blogu tertiplememin nedene gelince: Yanyalılarla temas kurmak, anıları paylaşmak, yeni bilgiler öğrenmek ve onlara da yazacakları bir blog temin etmek arzusudur. Diğer blogum olan www.burasibenimyuregim.blogspot.com haricinde kurduğum bu blogta sadece Yanya konusunu işleyeceğim. Sizler de bana yazabilirsiniz.Merhaba, hoşgeldiniz.
Fazıl Bülent Kocamemi
Fazıl Bülent Kocamemi
Fazıl Bülent Kocamemi
POURQUOI IOANNINA ?
Nous avons perdu Roumelie depuis longtemps.
Pourtant, l'affection de plusieurs d'entre nous y demeura. De nos forteresse
que nous avions défendu courageusement il nous reste que des souvenirs. L'une
de ces forteresses est celle de Janina dont la défence fut inscrite avec
honneur dans l'histoire de guerre. Cette ville ne nous appartient pas depuis 95
années. Elle est désormais la très sympatique ville de l'Epire, de la Grèce.
Elle est petite, tranquille et étonnamment turque. Quand le choc de l'échange
des peuples fut appliqué suivant le Traité de Lausanne, ma famille qui y vivait
depuis 1456 fut obligé d'émigrer vers l'Anatolie. Je fais part de la seconde
génération. Ma grand-mère y naquit en 1897 et ma mère en 1919. Incroyable mais
vrai: elles ont quitté Janina, leur patrie depuis presque 500 années.
J'ai visité cette ville très chère à mes ancêtres
et dès mon retour, j'ai rédigé mon livre intitulé “Les Larmes de Janina”. Dans
cette belle ville où j'ai vécu moins d'une semaine, je me suis senti vraiment allégé,
heureux, chez moi. Je n’y était pas un étranger. Les habitants m'ont accueilli
avec sympathie. Ils ont même exprimés une frapante considération lorsqu'ils ont
appris que j'étais de la même famille que Esad Pasha et son frère Vehip Pasha,
les fameux commandants défenseurs de la ville. J'ai préparé ce Blog dans le but
d'établir un lien entre tous ceux qui sont de Janina; turcs, grec et autres.
Vous pouvez m'écrire et envoyer vos souvenirs
(bkocamemi@gmail.com).
Soyez
les bienvenus.Fazıl Bülent Kocamemi
1 yorum:
bu konuda ne yazabilirim.. çok şey söylemek istiyorum, ama nutkum tutuluyor. ben rumeli'li değilim. ama, yunan televizyonlarında bu kentlerin görüntülerini verdiklerinde bir tuhaf oluyorum. Kayseri, konya vb. orta anadolu şivesiyle ve mahzun bir eda ile türkçe konuşmalar duydukca, bu meş'um mübadele anlaşmasını kotarıp "başarıyla" uygulayan siyasilere olan kızgınlığım ve nefretim artıyor. şimdi oralarda yaşayan, türkçe konuşan, türkçe ibadet iden bizim insanlarımız hatırıma geldikce hüzünleniyorum. keşke yunanlılar yurdumuza saldırmasalardı ve bizlere akla hayale gelmeyen fenalıklarda bulunmasalardı, (gerçi kalbim onlardan, bu hadiseler nedeniyle beyan-ı nedamette bulunmalarını arzu ediyor...) bin yıllık o dostluk dün olduğu gibi bugün de devam etse idi. emin olunuz, karamanlı denilen o insanlara muhabbetim hep var olmuştur. bugün yunanistanda veya dünyanın her hangi bir yerinde yaşayan ve vatan hasretini yüreğinde el'an muhafaza eden bu insanlar ile iletişim kurmak ve onlarla yazışmak beni ziyadesiyle mutlu edecektir.
savaş sırasında vatanına ihanet edenler müstesna tabi... saygılarımla
Yorum Gönder